Watervrees (hydrofobie)
Dinie (ca 40) heeft al haar hele leven een panische angst voor water. In een zwembad met veel lawaaiige mensen om haar heen is de angst op z'n hevigst.
Tijdens een sessie blijkt ze in een vorig leven zeeman te zijn geweest op een houten zeilschip. Op een gegeven moment ontstaat er brand op het schip. Op een houten zeilschip dat in brand staat is er uiteraard maar een uitweg: overboord, het water in. Het is een zeer traumatische situatie met veel gillende mensen om hem heen. Hij kan niet zwemmen en hij verdrinkt. De ervaring is niet verwerkt en de conclusie die hij op het moment van sterven trekt is 'water is fataal'.
Deze conclusie werkt nog steeds door in het leven van Dinie, ze is er als het ware mee geboren. En deze onbewuste overtuiging zorgt ervoor dat ze panisch wordt zodra ze bijvoorbeeld tot haar knieën in het water staat. Na de sessie heeft het nog zes weken geduurd voordat Dinie naar een zwembad durfde te gaan, maar de watervrees bleek toen tot haar stomme verbazing compleet te zijn verdwenen.
