Faalangst (2)
Ook Simon (begin 50) heeft last van faalangst. De gedachte die zijn leven beheerst, is 'ik kan het niet'. Daarnaast heeft hij een sterke neiging controle te willen houden. Hij is in eerste instantie zeer kritisch ten aanzien van de werkzaamheid van regressietherapie.
Tijdens een sessie komt Simon - ondanks zijn mentale instelling - vlot terecht in de ervaring van een legeraanvoerder die bezig is een veldslag te leiden. Het is kennelijk al enige tijd geleden want de soldaten beschikken slechts over speren en zwaarden. De slag wordt verloren. De aanvoerder - die dit als een persoonlijke nederlaag ervaart - overleeft weliswaar de veldslag maar hij wordt door de vijand gevangen genomen. Een vijand die zich niet erg vriendelijk gedraagt. Hij wordt uitgejouwd, naakt achter een paard gebonden en enige tijd voortgesleept. Hij ervaart dit als het toppunt van vernedering. Uiteindelijk sterft hij terwijl hij boven een vuur wordt geroosterd. Zijn laatste gedachte is 'mislukt'.
Simon vertelt na de sessie dat hij zich altijd heel erg vervelend voelt als mensen zich ten koste van hem amuseren (of als hij de indruk heeft dat dit gebeurt)! Hij begrijpt nu dat hij in het hier-en-nu niet meer bang hoeft te zijn om op een vernederende manier dood te gaan als hij eens een fout zou maken.
