Depressiviteit (1)
Barbara is een slanke vrouw van begin 30 die erg depressief is, hoewel haar levensomstandigheden daar nauwelijks aanleiding toe lijken te geven. Ze zegt tijdens het intakegesprek letterlijk 'ik sta zwaar in het leven'.
Als ik haar aan het begin van de sessie de zin 'ik sta zwaar in het leven' een paar keer laat herhalen komt ze al gauw in contact met een leven van zeer zwaarlijvige vrouw in Frankrijk; 'in de tijd van de guillotine' licht Barbara toe. Deze vrouw die op z'n zachtst gezegd niet moeders mooiste is, staat met voedingswaren op de markt. Ze staat alleen in het leven, heeft erg veel problemen met haar gewicht en haar handel levert maar net genoeg op om van te leven. Ze heeft niet het gevoel dat ze ook maar iets aan haar uitzichtloze bestaan kan veranderen. Het klinkt allemaal nogal deprimerend. Ze sterft uiteindelijk doordat ze omkomt in een brand in het krot waarin ze woont.
Barbara begrijpt na deze sessie dat 'ik sta zwaar in het leven' in dat vorige leven letterlijk gold en dat haar depressieve gevoelens evenmin in het hier-en-nu thuishoren. Ze lijkt immers in de verste verte niet meer op die dikke Franse vrouw en ze is nu wel in staat om desgewenst een aantal zaken in haar leven te veranderen.
