Chronische verkoudheid
Natasja is een jonge vrouw die al haar hele leven tobt met een chronische verkoudheid. Het hele jaar door zitten haar neus en keel vol met slijm. 'Het zit vol' en 'zwaar' zijn de woorden die ze in dit verband gebruikt. Bij haar geboorte zaten haar luchtwegen helemaal dicht en ze kan zich herinneren dat haar moeder tijdens haar kindertijd verschillende doktoren met haar afliep die geen oorzaak konden vinden. Tijdens haar leven heeft ze alle mogelijke (reguliere en niet-reguliere) therapieën en medicijnen geprobeerd en ze heeft tien jaar geleden haar neustussenschot operatief recht laten zetten, maar niets hielp. Regressietherapie is haar laatste strohalm.
Natasja maakt vlot contact met haar herinneringen en al vrij snel in de sessie die we aan dit probleem wijden komt ze terecht in het leven van een man in het oude Egypte. Hij is gestorven aan een ziekte en men is bezig zijn lichaam te prepareren. Hij beseft echter niet dat hij dood is en hij ervaart tot zijn verbazing dat zijn lichaam wordt gebalsemd en de organen en hersenen eruit worden gehaald. Een belangrijk onderdeel tijdens deze preparatie is dat er via de neusgaten een warme olieachtige substantie in het hoofd wordt gegoten. Na enige tijd stolt dit goedje en het wordt hard en zwaar. Letterlijk zegt Natasja weer 'het zit vol'. Ik zal je de rest van de onsmakelijke details besparen. Wat echter in dit verband van belang is is dat de man nooit afscheid heeft genomen van zijn gemummificeerde lichaam.
Natasja begrijpt dat haar 'verkoudheid' in wezen niets anders is dan het hoofd van de Egyptenaar dat nog steeds 'vol' zit. Alleen heeft haar huidige lichaam dat vervangen door slijm. Als ik haar een maand later terugzie is het probleem weliswaar nog niet helemaal over, maar het neusslijm is al een stuk minder compact geworden en het geheel voelt veel lichter aan.
